باز من ماندم و یک دل که گرفتار شماست

گویی اندیشه ی من عرصه ی تکرار شماست

کاش تا در افق آبی دریای نگاه

گم شود مرغ اسیری که گرفتار شماست

بی خبر مانده ای از غربت آواره ی خویش

گر چه همسایه ی دیوار به دیوار شماست

بگذر از کوچه پس کوچه ی خاموش دلم

دل من منتظر لحظه ی دیدار شماست

اگر از یاد نگاه تو شبم لبریز است

همه اش زیر سر دیده ی بیمار شماست

همدمی هیچ ندارد دل این مرد غریب

جز خداوند بزرگی که نگهدار شماست....

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: